Geschiedenis
Kasteel Hernen is gebouwd aan de voet van een rivierduinencomplex tussen Maas en Waal en vormt al eeuwenlang het middelpunt van een ‘hoge en vrije heerlijkheid’. Hierbij horen onder meer bossen, landerijen, boomgaarden, waterpartijen en een molen.
Unieke weergangen
De eerste vermelding van de ‘heren van Hernen’ is in 1247. De vroegste versterking verrijst iets ten westen van het huidige kasteel in de vorm van een motte. In 2009 zijn hiervan de restanten gevonden.
Het huidige kasteel Hernen is gebouwd rond 1360 in opdracht van Alart van Driel. Hij laat een grote vierkante hoektoren optrekken en een weermuur van zo’n twee en halve meter dik rondom een binnenplaats. Tegen de binnenkant van de dikke weermuur verrijzen in de loop van de 15de en 16de eeuw verschillende woonvleugels, waarvan de laatste rond 1555.
De gangen die tot dan toe open waren, raken daarbij overdekt. In deze vorm en omvang zijn de overdekte middeleeuwse ‘weergangen’ uniek in Nederland.
Ongeschonden kasteel
Het kasteel is de tijd vrijwel ongeschonden doorgekomen en behoort daarmee tot de gaafst bewaarde voorbeelden van een middeleeuws kasteel in ons land. Ook werd het kasteel in latere eeuwen slechts beperkt aan de smaak van de tijd aangepast, omdat de eigenaren vooral in de zuidelijke Nederlanden verbleven. De middeleeuwen zijn daardoor nu nog steeds goed zichtbaar en voelbaar.
De laatste eigenaar schenkt kasteel Hernen met de omringende tuin in 1940 aan Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen. Deze schenking is de aanleiding tot de oprichting van de stichting in datzelfde jaar.
Verdwenen Toren
Een grondige restauratie volgt tussen 1942 en 1957. Daarna wordt het kasteel deels verhuurd en deels opengesteld voor publiek.
In de presentatie over de Verdwenen Toren hoor je op een levendige manier nog veel meer over de geschiedenis van het kasteel.
